Natura, w powszechnym rozumieniu, odnosi się do esencji niezmienionych przez człowieka: przestrzeń, powietrze, rzeka, liść. Sztuka odnosi się do zmieszania jego woli z tymi samymi rzeczami, jak w przypadku domu, kanału, posągu, obrazka.

Lecz wszystkie te czynności razem wzięte są tak nieznaczne – odrobina odłupywania, pieczenia, łatania i mycia – że przy tak wielkim wrażeniu, jak to, jakie wywiera świat na ludzki umysł, nie mają one żadnego wpływu na wynik.